Een van mijn best bezochte workshops van de ‘voor-Corona-tijd’, was de workshop Aquatint. In het begin vroeg ik me af wat het geheim was? En opeens wist ik het, het komt omdat het de ultieme vorm van loslaten is.
Ooit jaren geleden, nog in mijn Atelier in Krimpen aan den ijssel, ben ik er mee begonnen, met maar een paar deelnemers, nu is het nog steeds een succes. Mensen vertellen het aan elkaar door. En zijn verrast over de eind- resultaten. En weet je hoe dat komt? Omdat je niet kunt sturen. Het is een kwestie van loslaten…
Je maakt het papier namelijk nat, pakt een flesje Aquatint en laat er een druppel uit los op het natte papier. Je kun je misschien wel voorstellen wat er gebeurd… het laat een grote gekleurde vlek achter die zich verspreid over het papier. Zodra je er een volgende kleur aan toevoegt gaan deze kleuren vermengen, met nog een derde kleur wordt het helemaal een kleurspektakel. En daar wordt een mens blij van. Het maakt het (kunstenaars) kind in je wakker. Het geeft je als het ware toestemming om weer te gaan spelen. Kleuren maken je blij. Daar hoef je niets voor te doen. Het zit in ieder mensenkind. Ik zeg dit zo, omdat kinderen het ook zo leuk vinden om te doen.
En wat mij ook opvalt in de workshop Aquatint, dat er geen competitie heerst. Iedereen is geconcentreerd bezig met het maken van zijn eigen ‘vlekken’ en kijkt af en toe naar een ander en deelt in elkaars geluk. Termen als “wat mooi!” of “Ik zie er iets in” of “het is net zijde-verven”, gaan over de tafel. Want door gebruik te maken van deze techniek is er geen competitie. Sterker nog, ik doe het zelf nu al sinds 1995 toen ik net mijn opleiding als Kunstzinnige Therapeut begon, tot nu toe en nog steeds kan ik er niet een hetzelfde maken. Het heeft te maken met je stemming en met de temperatuur, als het water snel opdroogt krijg je andere kleurvlekken als wanneer het een koele dag is. Dat heeft allemaal invloed op je werk. En daar kun je allemaal mee spelen.
Alleen voor de perfectionisten onder ons is het een lastige materie! Want zij willen sturen! Zij willen dat het iets voorstelt. Je gaat toch niet zomaar een paar kleuren direct uit het flesje op een nat vel papier loslaten… dat is gek, kinderlijk en vooral niet leuk! Juist voor deze mensen is het heel goed om hiermee te werken. Om te leren los-te-laten. En tegelijk het vertrouwen te hebben dat het goed komt. Tijdens mijn workshop ga ik hier dieper op in. Want het werkt ook door op je dagelijks leven. Hierdoor leer je dat je niet altijd hoeft te sturen, maar dat je het ook kan laten gebeuren. Heel organisch.
Wat is loslaten eigenlijk… het is niets anders dan je overgeven aan je gevoel op dat moment (net als kinderen doen) zonder dat je je zorgen maakt over het eindresultaat. Ook de uitspraak “Ik ben helemaal hier” gebruik ik vaak in deze workshop. Want als je niet helemaal hier bent, waar ben je dan? Dan ben je in gedachten al helemaal daar, bij het eindresultaat, als het klaar is. Terwijl de weg ernaar toe juist zo leuk is. Die wordt dan overgeslagen. Terwijl dat eigenlijk veel leuker is, dan het er zijn.
In het tweede deel van de workshop, komen de perfectionisten weer aan hun trekken, want dan gaan we het bewerken. We gaan dan kijken of je er iets in ziet, of dat je het abstract wilt houden, dan ga je het stukje voor stukje versieren, uitknippen en/of in kleur of met zwarte viltstift bewerken. Op deze dag komen zowel je rechter – als je Linker hersenhelft aan de beurt. Een heerlijke, kleurrijke oefening in loslaten.
Ben jij er de volgende keer bij?
Nu, in ‘Corona-tijd’, geef ik deze workshop met slechts 2 deelnemers. Maar je kunt ook samen met een vriendin af spreken op een zelf gekozen datum.